Een ICO is de crypto-variant van crowdfunding. Je investeert in een project met potentie, en in ruil hiervoor krijg je de cryptocurrency van dat project. Daarom wordt dit een Initial Coin Offering genoemd.
In dit artikel leggen we uit wat een ICO is, geven we voorbeelden en leer je hoe je kan deelnemen aan een Initial Coin Offering. En belangrijk, een ICO brengt ook risico’s met zich mee. Waarom dit is lees je in dit artikel!
Wat is een ICO (Initial Coin Offering)?
In de intro maakten we het vergelijk met crowdfunding. Nog beter is om een ICO te vergelijken met een IPO, ofwel een Initial Public Offering. Dit is als een privaat bedrijf voor het eerst aandelen wil uitgeven om geld op te halen. Kopers krijgen een stukje van het bedrijf in de vorm van aandelen.
Gaat het goed met het bedrijf? Dan stijgt de waarde van de aandelen. Maar als het bedrijf onder verwachting presteert, dan daalt de waarde van de aandelen.
Dit is ook hoe een ICO werkt, je investeert in een blockchain-project en een paar maanden later krijg je hier cryptocurrency voor terug. Afhankelijk van hoe het project presteert, en wellicht nog belangrijker, hoe goed de marketingmachine voor hype kan zorgen, kan de koers bewegen.
Maar waarom zou een blockchain-project een ICO houden en niet gewoon alle coins zelf houden? Elk project heeft investeerders nodig om geld op te halen om de opstartkosten te financieren. Er zijn programmeurs nodig, ontwerpers, marketing en wellicht een kleine klantenservice.
Een project kan kiezen om geld op te halen bij grote investeerders, maar dat betekent ook dat zij mogen meebeslissen. Het is in de geest van crypto om geld op een decentrale manier op te halen, bij zoveel mogelijk investeerders via een ICO.
Deze investeerders betalen overigens geen dollars of euro’s, maar gevestigde crypto zoals Ethereum of Binance Coin. Dat brengt risico met zich mee, je wisselt een stabiele crypto in voor een onbewezen project. Maar deze onbewezen crypto’s kunnen een hoog rendement opleveren.
Voorbeelden succesvolle ICO’s
Er hebben duizenden ICO’s plaatsgevonden, sommigen hiervan leverden niets op, of haalden het beoogde bedrag niet. Maar er zijn zeker ook succesvolle ICO’s.
Ethereum is een voorbeeld van een succesvolle ICO. De coin is opgeklommen tot de nummer 2 van de gehele cryptomarkt, en hoeft alleen Bitcoin voor zich te dulden. Ten tijde van de ICO in 2014 kostte één ether 0,31 dollar, zeven jaar later was de hoogste koers ooit 4.900 dollar.
EOS profileerde zich tijdens de ICO-fase als een geduchte tegenhanger van Ethereum. EOS zou sneller zijn en goedkoper om te gebruiken. Investeerders geloofden in de plannen van EOS en tijdens de ICO in 2018 wist het blockchain-project maar liefst 4,2 miljard dollar op te halen.
EOS haalde meer op dan Uber, Epic Games en Juul bij elkaar opgeteld dat jaar. EOS kostte destijds 0,93 dollar maar binnen vijf dagen steeg dit naar 5 dollar.
Hoe neem je deel aan een ICO?
Wanneer een crypto-project besluit een ICO te organiseren, kondigt het van tevoren de datum, regels en het koopproces aan. Op de datum van de ICO kunnen investeerders de nieuwe cryptocurrency kopen.
Om mee te doen stuur je ether naar een bepaald ontvangstadres, je geeft je eigen adres op om de crypto die je koopt te ontvangen. Een nieuwe manier om deel te nemen aan een ICO is via een beurs.
Dit heet een Initial Exchange Offering. Binance organiseert geregeld IEO’s, je betaalt hier met BNB, de coin van Binance. Je schrijft je in en als je ingeloot wordt, dan stort je een minimum bedrag aan BNB.
Het aantal tokens dat tijdens een ICO wordt verkocht en de tokenprijs kunnen vast of variabel zijn.
- Vast aantal tokens en een variabele prijs: het project verkoopt een vast aantal tokens en prijst ze op basis van de hoeveelheid geld die het ontvangt. Hier wordt gekeken naar het einde van de ICO-periode. Hoe meer geld ze ophalen, des te hoger de koers. Stel dat ze werken met een vast aantal van 1 miljoen coins, en ze halen 1 miljoen op, dan is de koers 1 dollar per coin.
- Vast aantal tokens en vaste prijs: het bedrijf stelt beide van tevoren vast, zoals het aanbieden van een miljoen tokens tegen een prijs van 1 dollar per coin.
- Variabel aantal tokens en een vaste prijs: het bedrijf stelt een vaste prijs vast, maar beperkt het aantal tokens dat het zal verkopen niet. Een voorbeeld zou zijn als een bedrijf tokens verkoopt voor 1 dollar per stuk totdat de ICO eindigt.
Als de ICO niet succesvol is en er niet genoeg ethers of BNB worden opgehaald, kan het worden teruggegeven aan de investeerders. Als de ICO succesvol is, zal het ingezamelde geld worden gebruikt om de doelen van het project na te streven.
Een ICO geeft daarnaast ook aan wanneer de tokens die je hebt gekocht vrij worden gegeven. Vanaf dat moment zijn ze verhandelbaar.
Hieronder koers van Ethereum toen de coins net werden vrijgeven. Op het moment dat ether vrij verhandelbaar werd steeg de koers naar 3,40 dollar. Dit is een veelvoud van de 0,31 dollar waarvoor de coins tijdens de ICO werden aangeboden. Op de eerste dag werd de munt dan ook massaal gedumpt en crashte de prijs naar ongeveer 1 dollar.
Wat zijn de risico’s van een ICO?
Een onderzoek naar ICO’s uit 2017 laat zien dat ICO’s gemiddeld 12,8 keer de investering oplevert. Dus investeer je 1 dollar aan ether, dan kon je voor die nieuwe crypto op een gegeven moment 12,8 dollar krijgen.
Er moet echter worden opgemerkt dat het ongereguleerde karakter van ICO’s ook het grootste nadeel is, waardoor er veel oplichting plaatsvindt waaronder het niet uitbetalen van coins. Of dat het projectteam nadat ze de investering kregen er met de biezen vandoor gingen.
Gelukkig worden tegenwoordig steeds meer ICO’s via beurzen georganiseerd en zij doen een screening naar het team en het project. Immers staat de reputatie van de beurs op het spel. Toch is ook dit niet waterdicht, doe daarom altijd zelf goed onderzoek.
